Τέρμα, τελείωσε. Θα γράψω χίλιες φορές τη φράση «Δεν θα ξαναγκρινιάξω για την ανάπλαση», να αυτοτιμωρηθώ για την αχαριστία μου. Ξεχνάω βλέπετε πως Βέροια δεν είναι μόνο η Εληάς, η Βενιζέλου και η Μητροπόλεως. Βέροια είναι και το Μακροχώρι, ο Αϊ-Γιώργης, η Πατρίδα, τα Ριζώματα, η Κουλούρα, κάθε τέλος πάντων δημοτική ενότητα και οικισμός του καλλικρατικού Δήμου. Κι οι περιοχές αυτές του διευρυμένου Δήμου μας αντιμετωπίζουν εμάς του κέντρου ως προνομιούχους, ως πρωτευουσιάνους. Δεν θα ξανακάνω λοιπόν, γκριμάτσες αποδοκιμασίας στα
συνεργεία της ανάπλασης. Θα το βουλώσω και θα λέω κι ευχαριστώ γιατί υπάρχουν άλλοι σε χειρότερη μοίρα. Όλο αυτό θυμίζει λίγο τα παιδάκια που κλαίνε επειδή τους πήραν την Μπάρμπι γοργόνα και όχι την Μπάρμπι αεροσυνοδό, ενώ την ίδια στιγμή κάποιοι συνομήλικοί τους παίζουν με κόκκαλα ζώων και αποτσίγαρα. Όλοι πάντως πρέπει να παίξουν και στην περίπτωσή μας, πρέπει να γιορτάσουν.
Αφορμή για όλα αυτά έδωσε το μεράκι των κατοίκων του Αγίου Γεωργίου,
του δικού μας Αϊ-Γιώργη. Παραμονές της γιορτής βγήκαν τα μηχανήματα να
πλύνουν τους δρόμους, η εκκλησία άστραψε και η αυλή του σχολείου
ευπρεπίστηκε. Μέχρι εκεί φτάνει η ανάπλαση στο χωριό, μέχρι την
προσωπική εργασία κάποιων, τον κόπο και την αγωνία τους και τα
στοιχειώδη της τελευταίας στιγμής. Ενώ εμείς του κέντρου έχουμε μάρμαρα
για να διαχωρίζουν τις δύο λωρίδες κυκλοφορίας. Τόσο άπλες είμαστε. Ας
είναι. Οι προβολείς ξανά στο πανηγύρι παρακαλώ…
Οι εορταστικές εκδηλώσεις άρχισαν από την Πέμπτη με πολύ χορό, με την
παρουσία πολλών χορευτικών συνόλων. Ενδεικτικά, συμμετείχε το μικρό
χορευτικό τμήμα του χωριού και οι -λίγο πιο mature- γυναίκες, το
χορευτικό της Ν. Λυκογιάννης και ο σύλλογος Μικρασιατών Βεροίας με
μικρασιάτικους χορούς, ο σύλλογος Σφηκιάς με ηπειρώτικα και ο σύλλογος
της Βεργίνας με ποντιακά. Όρεξη να ‘χεις να καμαρώνεις και να
εναλλάσσεις ήχους και εικόνες σ’ αυτό το πολύχρωμο, ολοζώντανο,
τζουκ-μποξ. Βρέθηκε επίσης για ακόμη μια φορά η ευκαιρία να γίνει
απόσβεση για την αγορά των κλασικών, πράσινων σχολικών θρανίων, που
επιστρατεύτηκαν ως θέσεις VIP. Πρώτο θρανίο πίστα οι επίσημοι. Αυτές οι
λεπτομέρειες με ενθουσιάζουν στα πανηγύρια τα γνήσια, τα οριτζινάλε. 
Αυτά μαζί βέβαια με όλα τα παρελκόμενα, αυτά που δίνουν πραγματικά
ιδιαίτερο άρωμα στις γιορτές μας. Καντίνες, λουκουμάδες, μαλλί της
γριάς. ποπ-κορν, και πατροπαράδοτοι πάγκοι με ρούχα, αξεσουάρ και
παιχνίδια, όλα τυλιγμένα σ’ αυτό το χαρακτηριστικότατο, παραδείσιο νέφος
τσίκνας, που κάνει τα σαγόνια σου να παραλύουν από την ακατάσχετη
σιελόρροια. Πρόσθεσε για μουσικό χαλί τον ήχο της γεννήτριας, τον
μεταλλικό κρώξιμο από τις πολύχρωμες βαρκούλες και το καταπληκτικό,
ρετρό, χειροκίνητο Καρουζέλ και έχεις την ολοκληρωμένη εικόνα ενός
αυθεντικού πανηγυριού. 
Την Παρασκευή τελέστηκε Πανηγυρική Θεία Λειτουργία και λιτάνευση της
εικόνας στους δρόμους του χωριού, που στη συνέχεια μυρμήγκιασαν από τον
κόσμο που βόλταρε και γέμισε τα καταστήματα του χωριού. Τριήμεροι
λοιπόν εορτασμοί για τα Εννιάμερα της Θεοτόκου στον Αϊ-Γιώργη, που
γιορτάζει, προσκαλεί και ικανοποιεί. Χρόνια πολλά και του χρόνου με
υγεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΣΧΟΛΙΑ ΥΒΡΙΣΤΙΚΑ ΘΑ ΔΙΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ